Πονεμένες ψυχές είμαστε όλοι, ανεξαρτήτως από ποιο υψόμετρο αγναντεύουμε τα μυστήρια δρώμενα που μας συνεπήραν από το τίποτε. Αν το ψάξουμε λίγο παραπάνω, ο πόνος είναι κατά κανόνα οξύς, σημείο ενθύμησης μιας ουλής περιγεννητικής και επιθανάτιας μαζί. Εκεί στο στέρνο στενεύει η αναπνοή και το βλέμμα σβήνει στη στιγμή, όταν
Είμαστε οι μαιευτήρες του αναπόδραστου πεπρωμένου. Η χειρονομία μας είναι ισχυρή εκ των ριζών διότι οι υποχθόνιες λάβες της Ειμαρμένης ρέουν στο αίμα μας, βαθιά από το λάγνο πυρ του γήινου πυρήνα. Το βλέμμα μας είναι ευλογημένο από το αιθέριο άγγιγμα της Σύλληψης. Εγκυμονούμε στο κρανίο τον γενέθλιο αγώνα που
Ύμνος στην Παλλάδα Αθηνά Μεγαλόχαρη Παρθένα, μητέρα των φρονίμων και των συνετών ανθρώπων· εσύ που με την γοργόνεια αιγίδα σου αντιβολείς το φως της διάκρισης, στο οκνηρό βλέμμα των υπνώττων –μια χαρακιά του κεραυνού, της Ειμαρμένης θραύσμα, όταν το φως το νοητό στέψει τον εγκάθετο γνώμονα της παρουσίας, δίχως ν’
του Sam Gandy Η νευρογένεση επιφέρει την ανάδυση νέων εγκεφαλικών κυττάρων εκ του νευρωνικού κορμού ή κυτταρικών προγόνων. Αυτό συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια ζωής των ενηλίκων και μειώνεται με τη μεθηλικίωση, ωστόσο υπάρχει ένας αριθμός συμπεριφορικών, περιβαλλοντικών, φαρμακολογικών και βιοχημικών παραγόντων που επηρεάζουν αυτή τη διαδικασία, πολλές
Ειδύλλιο, παράφορα στροβιλίζει την κοιλιακή χώρα Κάτι γεννιέται στην ηλιακή ζέση, στον ομφάλιο λώρο, τον περικεντημένο με σπονδές και ευωδίες Και η γη είθε ν’ ανθίσει το ανυπόφορο άχθος της ευτυχίας Είναι η Περσεφόνη που σα μονόκερως μεταπηδά ελεύθερη από τη γητειά της νεκροφόρας ακολουθίας Εξανεμίζεται με το σμήνος που
Η καταιγίδα έρχεται, βγες έξω να χορέψεις… του Frank Bures Μια μέρα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έκανα ζάπινγκ στα κανάλια της τηλεόρασης, ώσπου να σταματήσω στις ειδήσεις. Ο εκφωνητής είχε γκρίζα μαλλιά. Ο τόνος της φωνής του ήταν επιτακτικός. Η εκφορά των λέξεων επείγουσα: ανάμεσα στον πόλεμο της
Narcissus in the most misunderstood of all… He befalls to the mercy of the external reference twice. Once for the good and once for the bad. Narcissus is not the one established by the imperfect hermeneutics of the scholars and if there is a moral aftermath to come for our
